Blog

W myśl Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, powinny być one wykonywane w określonych sytuacjach i terminach. Badania z zakresu medycyny pracy mają na celu ustalenie, czy pracownik może wykonywać określony zawód, a także służą ochronie zdrowia i bezpieczeństwa wykonującego dany zawód. Jak często należy je wykonywać? I jakie w ogóle istnieją rodzaje badań z zakresu medycyny pracy?

Podejmując się pracy w nowym zakładzie, pracownik musi dopełnić kilku niezbędnych formalności. Jedną z ważniejszych kwestii jest odbycie szkolenia BHP i podpisanie umowy czy innych dokumentów. Istotne jest jednak również to, że nowo przyjęty pracownik nie może podjąć się pracy, jeśli jego stan zdrowia na to nie pozwala. Właśnie dlatego kluczowe jest to, by lekarz medycyny pracy wydał stosowny dokument, który potwierdzi taką zdolność. W tym celu pracownik musi udać się na badania wstępne do pracy. Kto na nie kieruje i kto pokrywa koszty związane z ich wykonaniem?

Lekarz medycyny pracy przeprowadza badania, których celem jest określenie, czy dana osoba może wykonywać pracę na określonym stanowisku w warunkach opisanych w skierowaniu od potencjalnego pracodawcy, czyli potwierdza brak przeciwwskazań do zatrudnienia lub stwierdza ich istnienie. Zadaniem medycyny pracy jest ochrona zdrowia pracowników przed wpływem szkodliwych czynników środowiskowych. Specjalność ta zajmuje się również diagnozowaniem i leczeniem chorób zawodowych. Na wizytę do lekarza medycyny pracy musi wybrać się każdy bez względu na rodzaj wykonywanej pracy. Poniżej odpowiadamy na pytanie o jej przebieg.

Każdy pracownik przed rozpoczęciem pracy na nowym stanowisku lub m.in. po długotrwałej chorobie musi otrzymać potwierdzenie zdolności do pracy w formie orzeczenia lekarskiego. Wydawane jest ono przez lekarza medycyny pracy zgodnie z obowiązujący przepisami. Wyjaśniamy, czym jest potwierdzenie zdolności do pracy i jak wygląda wydawane przez lekarza orzeczenie.

Lekarza medycyny pracy kojarzymy przede wszystkim z niezbędnymi badaniami, które przechodzimy przed podjęciem zatrudnienia oraz z badaniami kontrolnymi. Bez jego orzeczenia nie możemy m.in. przystąpić do wykonywania pracy na nowym stanowisku, jednak okazuje się, że zakres działania lekarza medycyny pracy jest znacznie większy. Wyjaśniamy, co ma na celu wizytacja stanowisk pracy przez lekarza medycyny pracy.

W dzisiejszych czasach praca większości z nas wiąże się z siedzeniem przed komputerem przez wiele godzin. Trudno wyobrazić sobie, by było inaczej, jednak światło komputera ma ogromny wpływ na kondycję naszych oczu. Jakie dolegliwości się z tym wiążą? Mogą to być bóle głowy, pogorszenie ostrości czy poczucie suchości gałek ocznych. Czy możemy temu zapobiec lub przynajmniej zminimalizować te symptomy?

Wszystkie osoby, które pracują lub pracowały na etacie, miały do czynienia z lekarzem medycyny pracy. To właśnie on stwierdza, czy nie ma żadnych medycznych przeciwwskazań, by dana osoba pracowała na określonym stanowisku. Co dokładnie należy do obowiązków lekarza medycyny pracy? Sprawdźmy!

Osoby, które po raz pierwszy wybierają się do lekarza medycyny pracy, często nie wiedzą, czego mogą się spodziewać na wizycie. Już na samym wstępie podpowiemy, że spotkanie z lekarzem medycyny pracy to nic strasznego, a od pacjenta nie wymaga się specjalnego przygotowania. Chcesz wiedzieć, jak przebiega taka wizyta? Przeczytaj poniższy artykuł!

Kodeks Pracy jasno stwierdza, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku. Czy wszyscy pracownicy kierowani są jednak na badania psychologiczne? Oczywiście nie. Dotyczą one etatowych kierowców (w tym: dostawców, kurierów, kierowców pojazdów uprzywilejowanych) oraz tych, którzy wykonują działalność w zakresie transportu drogowego jako samozatrudnieni. Badania psychologiczne muszą również przejść osoby, które wykorzystują w pracy samochód służbowy (lub prywatny do celów służbowych), instruktorzy nauki jazdy, operatorzy maszyn i urządzeń, osoby wykonujące pracę na wysokości, górnicy i kierowcy skierowani na nie przez Policję, Prezydenta Miasta lub Starostę (zazwyczaj po utracie uprawnień).

Jeszcze dekadę temu cukrzycy chcący pracować jako zawodowi kierowcy nie mieli takiej możliwości. Nie pozwalały na to przepisy prawa. W 2011 roku sytuacja się jednak zmieniła (wejście w życie Dyrektywy Unijnej), a choroba nie jest już przeciwwskazaniem do uzyskania odpowiednich uprawnień. Diabetycy muszą jednak udowodnić, że rozumieją swoją chorobę i są w stanie nad nią zapanować. Co to oznacza w praktyce?